ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ

Πηγή εικόνας: http://www.artinoi.gr/cgi-bin/forumV2/topic.cgi?forum=1&topic=321&start=40       

Η Ευρώπη λένε γερνάει, ενώ η Ελλάδα με τα οκτώ εκατομμύρια και κάτι γηγενείς είναι ακόμη σε πιο χειρότερη θέση, με πάνω από τα πέντε εκατομμύρια συνταξιούχους, ΑΜΕΑ και γέροντες. Και το όνειρο ( δηλαδή, η ‘’μηχανή’’ ) του Δυτικού μοντέλου καλά να κρατεί!

Η κρίση. Ποια κρίση; Μια φούσκα ήτανε που έσκασε στα χέρια μερικών άγανων, τύπου ‘’Μπερλουσκόνι’’.  Και τώρα ‘’έπαλλα’’ είτε πάπαλλα το ρευστόν του ονείρου!

Δεν μπορεί, κάτι θα γνώριζε παραπάνω ο Σπαρτιάτης νομοθέτης καθώς νομοθετούσε για τη ‘’νεκροχαβούζα’’ του Καιάδα… Και σε αυτό πάλι την πρωτιά να έχουμε! Έτσι, ανοίξαμε τα μάτια των βαρβάρων και ζητούν να μας σουτάρουν στο σύγχρονο Καιάδα του Δυτικού πολιτισμού.

Δυστυχώς πατριώτες, η έπαρση του νεοπλουτισμού και το όνειρο της Δύσης, τα τελευταία σαράντα χρόνια, κατέστησαν στέρφες (στείρες δηλαδή) τις Ελληνίδες. Όλα για όλα λοιπόν, κατάθεση στο όνειρο του πλουτισμού.

Και ήρθαν κάποτε οι πεινασμένοι αλλοδαποί που διόγκωσαν το όνειρο και την έπαρση. Ο κρυφορατσισμός μας  στα ντουζένια του. Η Βουλγάρα και η Αλβανέζα στο καθάρισμα του σπιτιού, η Φιλιπινέζα στο φύλαγμα του μωρού (εάν υπήρχε), ειδάλλως μασάζ στον κύριο και την κυρία, ο Πολωνός στα μερεμέτια, ο Πακιστανός, ο Αφγανός και ο Ινδός στα χωράφια… Α, ναι! Και οι γηγενείς που βρισκόμασταν; Εμείς οι ιθαγενείς ‘’μασκαλιζόμασταν’’ στις θεσούλες του Δημόσιου (όμοια σαν κι εκείνους της Νότιας Αμερικής που έκαναν ‘’πάρτι’’ με το αίμα τους), αφανίζαμε το ΕΘΝΟΣ μας, ροκανίζοντας τις ηθικές και υλικές αξίες του.  

Έρχεται λοιπόν η στιγμή που το όνειρο σβήνει, η έπαρση χάνεται και ο εγγονός του φασίστα, ο δούλος του συστήματος, θρασιά να μας πετάει στα μούτρα ‘’μαζί τα φάγαμε’’. Τώρα εάν εμείς, μέσα στο όνειρο, δεν είχαμε θεια να μας αφήσει σαράντα σπίτια, δεν φταίει βέβαια τα φαγοπότι. Φταίει που δεν κάναμε κουτσούβελα (πολλά κουτσούβελα) να σηκωθούνε να επαναστατήσουν για την Ελλάδα που γέμισε δούλους της Μέρκελ, της Λαγκαρντ και όλων των άλλων που μας κουνούν το δάκτυλο γέρο μου… Φταίμε, όχι βέβαια γιατί φάγαμε τα ψίχουλα από το τραπέζι του κάθε εγγονού είτε ανιψιού. Φταίμε γαμώτο μου γιατί αρνηθήκαμε να διαιωνίσουμε το έθνος μας, φταίμε γιατί μέσα στη παραζάλη της έπαρσης αφήσαμε το όνειρο να μας παρασύρει μέχρι τη νεκροχαβούζα του σύγχρονου Καιάδα…

Είναι, όμως, πατριώτες ανατρέψιμος ο αφανισμός του Έθνους με μια απόφαση που θα πρέπει να πάρουμε συνειδητά, ενάντια στα κάθε μαύρα προγνωστικά των βαρβάρων. Μπορεί βέβαια να πονάει αλλά είναι η μόνη λύση για να ξεφύγουμε. 
Να κάνουμε παιδιά, πολλά παιδιά! 
Για να διαιωνίσουν τη γλώσσα και το ελληνικό αίμα για να ποτίσει τούτη τη χώρα και πάλι!!!